باله های پشتی و مقعدی نر ها تیز تر و بلند تر و پر رنگ تر از ماده ها می باشد و همچنین ماهی ماده داری لکه های نقطه نقطه نارنجی در زیر شکم خود است.
پس از اینکه ماهی ها کوزه یا محل منتخب خود را برای تکثیر پاکسازی می کنند ماهی ماده شروع به تخم گذاری می کند و ماهی نر آن ها را به اسپرم خود آغشته می سازدد. پس از پایان تخم ریزی ماهی نر و ماده دائما با حرکت باله های خود سطح اکسیژن را بر روی تخم ها متعادل نگه می دارند .
سیچلاید گورخری (Convict Cichlid, Zebra Cichlid, Albino Convict) یا مجرم با نام علمی Archocentrus nigrofasciatus شناخته می شود. آن ها با این که شخصیت مهاجم گونه ای دارند در مورد نگهداری از تخم های خود شب و روز نمی شناسد،
به طوری که در تاریکی و با کمک حس بویایی به مراقبت از تخم هایشان می پردازند . سطح مراقبت سیچلاید گورخری در حد آسان می باشد و از این جهت این ماهی برای افراد مبتدی که علاقه مند به ماهیان گوشت خوار هستند بسیار توصیه می شود.
ماهی های قرمز کوچک، حیوانات بسیار سخت جانی می باشند و هر چیزی را می خورند. لذا به راحتی می توانید در شرایطی که غذای مناسب در دسترس ندارید از خرده های نان، شیرینی و غیره به مقدار کم به عنوان غذا به آن ها دهید.
اما اگر در نگهداری آنها مبتدی می باشید به شما پیشنهاد می گردد از غذا های آماده آن ها که ارزان قیمت نیز می باشد تهیه کنید. فقط مطمئن باشید که غذایی را که تهیه می کنید مربوط به Goldfish باشد. ماهی ها نیز مانند انسان به پروتئین، ویتامین و غیره برای رشد و زندگی نیازمند می باشند.
از آنجایی که ماهی در تمام طول عمر خود در آب می باشد، لذا لازم است آبی که برای زندگی آن انتخاب کنید دارای شرایط مناسب زندگی باشد. معمولا استفاده از آب شهری مشکل خاصی برای ماهی های قرمز ایجاد نخواهد کرد.
اما پیشاز کنار گذاشتن آب برای ظرف ماهی، بگذارید یک دقیقه آب از شیر برود. این کار باعث می گردد برخی مواد شیمیایی که احتمالا در لوله رسوب کرده اند بیرون بروند. برای اطمینان از خارج شدن موادی مانند کلر، باید قبل از عوض کردن آب ماهی ها، بگذارید که آب به مدت یک شبانه روز در ظرف مانده و سپس ماهی را داخل آن بیندازید. همچنین این عمل باعث می گردد که آب دمای محیط را گرفته و تغییر آن برای ماهی ها خطری در پی نداشته باشد.
اولین موضوعی که می تواند به عنوان یک عامل مهم در عمر اغلب ماهی موثر باشد، محل زندگی آن هاست. ظروفی که در آن ها ماهی های فروشی وجود دارند ، اغلب کوچک هستند و شما نباید اشتباه کنید و ماهی ها را در همان ظروف کوچک نگهداری کنید.
ماهی ها به اکسیژن موجود در آب احتیاج دارند و این اکسیژن از طریق سطح هوایی که با آب در تماس است وارد آب می گردد. هر چه سطح مقطع بالای تنگ کوچک تر باشد، اکسیژن کمتری می تواند وارد آب خواهد شد. بنابر این سعی کنید تا آنجا که امکان دارد از ظروف کوچک برای نگهداری ماهی ها استفاده نکنید.
سیست آرتمیا : که بعد از ایجاد مراحل انکوباسیونی و تولید ناپلیوس، ناپلی تازه تفریخ شده مورد استفاده پست لارو میگو، بچه ماهیان آکواریومی و سایر آبزیان قرار می گیرد.
آرتمیای منجمد و پودر یا پولکی آرتمیا : هم به طور مستقیم مورد تغذیه آبزیان قرار داده می شود و هم در ترکیب جیره غذایی آن ها می تواند لحاظ گردد.
انسایل آرتمیا (Ensile)یا ترشی آرتمیا : که پیش از استفاده باید چندین بار با الک های 100 الی 200 میکرونی شست و شو گردند تا میزان اسیدیته آن از بین برود و در حد pH خنثی دربیاید و سپس مورد استفاده قرار گرفته شود .
میگوی آب شور به عنوان غذا در مزارع پرورش ماهی و میگو استفاده می گردد. غذا های مصنوعی با تنوع فراوان که برای تغذیه آبزیان مختلف به کار می روند به تنهایی قادر به تأمین نیاز مندیهای غذایی آبزیان پرورشی نمی باشند، در حالیکه استفاده از غذای زنده مخصوصا میگوی آب شور یا آرتمیا در تغذیه آبزیان پرورشی ماهیان تزئینی به دلایل زیر اهمیت فراوانی دارد:
مصرف غذای زنده باعث افزایش مقاومت نوزاد ماهی در برابر عوامل بیماری زا و شرایط نامساعد می شود.
ماهیان زینتی تمایل به غذا هایی دارند که درمحیط طبیعی آن ها پیدا می شوند و برخی از آن ها نظیر ماهیان آکواریومی تخم گذار فقط از غذا های زنده و طبیعی استفاده می کنند.
میگوی آب شور به عنوان غذای زنده موجب رشد کافی اندام های جنسی و تسریع در رسیدگی جنسی و افزایش قدرت تولید مثلی یا باروری می شود.
هضم و جذب غذاهای طبیعی آسان تر می باشد و علاوه بر این که بر هضم و جذب غذا های کنسانتره کمک می کند، نیاز های اسید های آمینه، اسید های چرب ضروری و مواد معدنی را به خوبی تأمین می کند و زمینه تجربه شکار را برای بچه ماهی ها فراهم می سازد.
ناپلیوس (Nauplious) آرتمیا، غذای زنده ارزشمندی برای تغذیه لارو ماهی، سخت پوستان و صدف داران است. توانایی ویژه آرتمیا در تشکیل جنین های گاسترولایی به نام سیست، آن را به عنوان یک منبع غذایی آسان و بی دردسر مطرح می سازد. سیست آرتمیا را می توانید در شرایط سرما و خشک به مدت طولانی نگهداری کنید.
در مواقع لزوم می توانید مقداری از آرتمیا را از سردخانه خارج و با ایجاد شرایط انکوباسیونی، نوزاد خارج شده از تخم را مورد تغذیه آبزیان مختلف قرار دهید. آرتمیا یک موجود فیلتر کننده غیر انتخابی می باشد و ذرات غذایی کمتر از 50 میکرون که شامل باکتریها، فیتو پلانکتونهای کوچک و تک سلولی می باشند را مورد تغذیه قرار می دهد.
همانطور که پیش تر اشاره کردم ماهیان نر این گونه را می توانید با توجه به رنگ های دل ربا و درخشان و باله های بلند از ماده ها که بد رنگ ( معمولا کرم و خاکستری ) و کوتاه باله می باشند تشخیص دهید .
همچنین مجرای تخم ریزی یا Oviposter که مانند لوله ای بیرون می زند , در فصل تخم ریزی فقط در ماهی های ماده و به صورت برآمدگی سفید و کوچک مشاهده می گردد . این برآمدگی در بین باله شکمی و مخرجی وجود دارد .
از انواع دیگر بیماری رایج در ماهی کوی بیماری ایک ( ICH ) می باشد.
ایک یک انگل تک یاخته ایی می باشد که شدیدا” واگیر دار است. علائم این بیماری عبارتند از :
به وجود آمدن نقطه هایی برفکی بر روی پوست بدن
کم اشتهایی
تنفس سنگین
کوبیدن نواحی مختلف بدن به اشیا و کف تانک
گوشه گیری و ترسو شدن ماهی
سست شدن ماهی
